نقرس کاذب نوعی بیماری است که طبق مقالات علمی با ایجاد رسوب در مایع سینوویال،غضروف،فیبروغضروف و مینیسک مفصلی و سایر نواحی مشخص می شود و به آن غضروف کلسینوز نیز می‌گویند.
به گزارش سرویس خبری بهداشت‌نیوز این بیماری علیرغم این‌که علائمش شبیه نقرس است،اما ربطی به غلظت غیر طبیعی اسید اوریک در خون ندارد.به همین دلیل رویکرد پزشکی و درمان آن بسیار متفاوت است.
نقرس کاذب چیست؟
همانطور که در بالا ذکر شد، نقرس کاذب یک بیماری ناشی از افزایش غلظت و به دنبال آن رسوب پیروفسفات کلسیم در بافت های مفصلی زانو است که باعث اصطکاک بین استخوان‌های این ناحیه می‌شود.طبق تحقیقات،این بافت‌های غضروفی حاوی غلظت‌های پایینی از این نمک‌ها هستند و کلسیفیه نمی‌شوند،بنابراین این رویداد اثرات منفی متعددی بر بیمار دارد.همچنین این بیماری با بیماری‌های دیگر مثل دیابت و فشار خون ارتباط دارد.
علائم آن چیست؟
نهادهای تحقیقاتی مانند کلینیک مایو علائم نقرس کاذب یا کندروکلسینوز را تعریف می‌کنند که برخی از آنها به شرح زیر است:
درد، تورم، سفتی و گرمی در مفاصل بزرگ.
بحران‌های مکرر ناراحتی مفصل که ممکن است به‌عنوان حملات ناگهانی یا به‌عنوان درد مزمن در طول زمان رخ دهد.
در بیشتر موارد، ناراحتی موضعی در زانوها وجود دارد.همچنین می‌تواند در آرنج،مچ پا،مچ دست،شانه‌ها و دست‌ها نیز رخ دهد.
منابع دیگر متخصص در روماتولوژی نیز تاکید می کنند سطح التهاب در نقرس کاذب معمولا کمتر از نقرس طبیعی است.بنابراین،این بیماری درد کمتری نسبت به نقرس کاذب دارد
علل نقرس کاذب
اگرچه مکانیسم ها به طور کامل مشخص نشده اند،متخصصان معتقدند که این اختلال به دلیل فعالیت متابولیک سلول های غضروفی است.این سلول های بافت غضروفی می توانند پیروفسفات بیشتر از حد طبیعی تولید کنند که منجر به تشکیل کریستال ها در ماتریکس غضروف می شود.سیستم ایمنی به این ساختارهای غیر معمول حمله می کند و باعث ایجاد یک پاسخ التهابی موضعی می شود.باز هم باید توجه داشت که این بیماری هیچ ارتباطی با نقرس معمولی ندارد.مورد دوم به دلیل وجود مقدار بیش از حد اسید اوریک در خون است که با افزایش تولید یا دفع ناقص ادرار در کلیه ها،چاقی، سبک زندگی ناسالم و اعتیاد به الکل می‌توانند این وضعیت را افزایش دهند.در مقابل مصرف زیاد کلسیم باعث نقرس کاذب نمی شود.بنابراین در افراد مبتلا به نقرس کاذب به رژیم غذایی خاصی نیاز نیست.متاسفانه علت تجمع این کریستال ها هنوز ناشناخته است.با این حال، احتمال وجود مکانیسم‌های مستعد ژنتیکی وجود دارد.
چگونه تشخیص داده می شود؟
بنیاد آرتریت مجموعه ای از مراحل را فهرست می کند که باید برای تشخیص موثر این بیماری دنبال شود.اینها شامل موارد زیر است:
شرح حال دقیق پزشکی بیمار
استخراج نمونه‌ای از مایع مفصلی برای مشاهده کریستال‌های پیروفسفات
اشعه ایکس که حضور کریستال‌ها را در بافت غضروف نشان می‌دهد
آزمایش خون برای رد پاتولوژی های دیگر، مانند نقرس
درمان آن چیست؟
طبق گفته متخصصان،درمان نقرس و نقرس کاذب باید چند رشته‌ای باشد یعنی از جهات مختلف باید به این بیماری نگاه کرد.
این موارد به شرح زیر است:
اول،داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی برای درمان درد و تورم مفصل آسیب‌دیده تجویز می‌شوند.همچنین کلشی سین و کورتیکواستروئیدهای مختلف نیز ممکن است تجویز شوند.
دوم،تخلیه مایع غضروفی برای حذف پیروفسفات رسوب‌شده.این روش"آسیب مشترک" نامیده می شود.اگر استخوان های مفصلی به شدت آسیب دیده باشند،جراحی ترمیم یا تعویض مفصل انجام می شود.
در نهایت درمان‌ها و رفتارهای خاصی که مستلزم دارو درمانی نیستند،به بیمار توصیه می‌شود.فیزیوتراپی یک گزینه درمانی برای نقرس کاذب است که این شامل استفاده دوره ای یخ در ناحیه آسیب دیده و همچنین تمرینات مفید و استراحت دادن مفاصل است.
مشکوک به نقرس کاذب
همانطور که دیدیم، نقرس کاذب یک بیماری است که از رسوب کریستال های پیروفسفات کلسیم سرچشمه می گیرد.این رویداد بسیار شایع است و در نیمی از جمعیت بالای ۸۵ سال رخ می دهد.اگرچه علائم بالینی و درمان خاصی با نقرس طبیعی مشترک است،اما همانطور که گفته شد،این دو بیماری را نباید با هم اشتباه گرفت.اگر از درد مفاصل در زانو که به شکل موجی است رنج می برید و بالای ۵۰ سال دارید،پس ممکن است مبتلا به نقرس کاذب باشید.
تاریخ : ۱۶ نوامبر ۲۰۲۲
منبع : step to health
نظراتی که حاوی توهین یا افترا به اشخاص ،قومیت ها ،عقاید دیگران باشد و یا با قوانین کشور وآموزه های دینی مغایرت داشته باشد منتشر نخواهد شد - لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.